Tanacetum vulgare

Perenne, arrecendente, con talos superiormente ramosos que acadan 150 cm. Follas glabras ou apenas pelosas, de perfil ovado a oblongo, pinnatipartidas a pinnatisectas con segmentos pinnatisectos a pinnatilobados, lineares a elípticos, as inferiores pecioladas e as superiores sésiles.

Capítulos en número de 10-70 dispostos en corimbo mesto, composto. Invólucro de 5-8 mm. de diámetro, coa ringleira externa de flósculos femininos, cigomorgos ou actinomorfos, e o resto de flósculos hermafroditas, todos amarelos. Aquenios de 1,2-1,8 mm., marcado por glándulas transparentes. Coroa (papo) de 0,2-0,4 mm.

Florece entre maio e setembro, cultivada e a miúdo asilvestradas preto de lugares habitados. Como indican os seus nomes populares é antihelmíntica, pero é tóxica a certas doses. Forma parte da triaca, antiga mestura de plantas que terían efecto contra velenos e picaduras de animais pezoñentos.

Lugar de observación: Monte Faro. Rodeiro.