Aglais urticae

Vive en toda Galiza, común en zonas medias e altas e moi rara no resto. Voa nos meses de maio a agosto en dúas xeracións anuais. A eiruga, negra con liñas lonxitudinais amaralaras, vive gregaria dentro dun niño sedoso, en Urtica urens, Urtica dioica e outras urticáceas das que se alimenta.

Crisalida pendurándose polo cremáster da súa planta nutricia ou doutros lugares achegados. A crisálida ten brillo metálico e a fronte bífida.

Parte dos adultos da segunda xeración invernan, aparecendo de novo en marzo ou abril para desovar e morrer.

Lugar de observación: Monte Faro. Rodeiro.